Geert.
Ik moet zeggen, als prof. sta je met je twee voeten op de grond en loop je niet langs je schoenen lijkt me. Die indruk kreeg ik toch wel van je op het scherm!
Bij dit artikel moet ik zeggen, dat je de nagel op kop tikt.
Ikzelf heb me op 56 jarige leeftijd nog omgeschoold tot zorgkundige en heb in de driejarige opleiding toch het één en het andere meegemaakt.
Mensen in de zorg, werden op veel plaatsen voor de corona al redelijk uitgezogen en tot de burn-out of stresslimiet gedreven.
De "werkpaarden" hielden tijdelijk stand, maar moeten dan toch het loodje leggen.
Je kan niet alles opvangen: zieke collega 's, covid, verhuis van afdeling/patiënten/medewerkers, switch in uurroosters, backorders van materieel, enz...
Ikzelf heb 20 maanden "voor mijn officiële vervroegde pensioendatum" al beslist om het schip te verlaten. Ik had dagen nodig om van één dag te recupereren.
Sinds 1 mei ga ik andere doelen stellen, kleiner en doenbaarder.
Het is allemaal te groots/veel/snel geworden, dit systeem moet struikelen!
Bedankt Geert, om het ook op te nemen voor de medewerkers die NAAST je staan.
Marc

De inhoud van dit veld is privé en zal niet openbaar worden gemaakt.